Wat een weirde avond... Normaal gesproken is er weinig over liefde te lezen op deze weblog, maar nu moet het er even uit. Al is het alleen maar omdat ik denk dat het oplucht.

Gezellig zaten we te eten in D'n Verket (nou ja, sissy was aardig sjacho) toen VVK kwam binnen lopen. (Ja, ik doe mijn best discreet te blijven). VVK is een oude klasgenoot die me zoende op Tweede Kerstdag net nadat hij had verteld dat ook hij weer vrijgezel was. Ik had hem altijd hoog zitten, had stiekem ooit een crush op hem. We hielden contact, hij bezocht me op Valentijnsdag, we mailden regelmatig (soms 6x per dag en meestal niet over koetjes en kalfjes) en kwamen elkaar constant tegen op de sportschool. Voor mijn gevoel was de spanning te snijden (maar dat bleek achteraf gezien wel mee te vallen). VVK sjansde wat mee terwijl ik me als een puber gedroeg als ik maar in een straal van 100 meter van hem kwam. Hij deed soms wat vreemd, maar hij zei dat hij in de war was omdat hij zijn vader pas had verloren. En wie was ik om daar aan te twijfelen? Ik maakte me zelfs oprecht zorgen om hem...

Ruim anderhalve maand geleden kwam de aap uit de mouw, VVK had last van Alzheimer. Hij was vergeten te vertellen dat hij al jaren samenwoonde. Kan gebeuren zeg ik dan, ik vergeet ook weleens iets. Eerst was ik verbaasd, stond letterlijk te trillen op mijn benen, daarna dacht ik dat ie wel bij haar weg zou gaan (ze was immers meer een zus voor hem geworden, hij kon prima naast haar leven, maar van een relatie was al tijden geen sprake meer) en uiteindelijk kotste ik van hem.

Maar terug naar D'n Verket. Jawel hoor, het loopt binnen met vriendin. Of was het nou zijn zus? Verwarrend moet dat zijn... Leuke meid om te zien en natuurlijk zo onwetend als iets. Tja, ik zou ook mijn mond dichthouden als ik hem was. Zeker omdat ik ook heb gezegd dat ik er geen woord over zal reppen. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken (oh oh, wat moest ik nodig naar het toilet!) en ben me gaan voorstellen. Geen zinnig woord kwam eruit, hij was duidelijk van de kaart en deed net of ik een vage kennis was die eigenlijk maar zo snel mogelijk op moest zouten. Hij zal vast gezegd hebben: Oh, dat is zo'n dom wijf dat ik ken van school!'

Mixed grill, mixed feelings. Iemand anders die zonder twijfel stukken meer de moeite waard lijkt te zijn, zorgt er in ieder geval voor dat ik VVK allang geschrapt heb. Maar wat zegt het over mij dat ik 'm toch nog even wil laten zweten? Als ik het echt helemaal vergeten was, zou ik dan ook op ze afgestapt zijn om zo'n filmscene na te spelen? De rekening is nu in ieder geval vereffend en dat doet mijn gemoed goed. En nee, hij is verleden tijd. Ik wilde gewoon eerwraak . Zonder geweld overigens, want daar hou ik niet van.