Een korte samenvatting van Koninginnenacht- en dag: die tweede sucked, wat een drukte! Kwas er redelijk snel klaar mee, om 21.00u lag ik lekker voor de televisie. En dat gaf meer pleasure dan al het zinloze gedreun en gedouw op het Piusplein. Koninginnenacht daarentegen was een gezellertje, na drie uurtjes meezingen in het Patronaat beland waar het bijna vanzelfsprekend weer top was.

De week die volgde was stukken turbulenter. De GVR-opdracht werd een feit. Sterker nog, op woensdag zat ik oog in oog met Neerlands beste kok. En dat gewoon in zijn eigen keuken. Herrrrrlich! Zonder in details te treden, de opdracht is magic en heeft me wel zo'n ongelofelijke energyboost gegeven. Dat zou een traytje Red Bull never waar kunnen maken! Na het vriendelijke overleg aan de keukentafel mochten we een etage stijgen voor een fabuleuze, onvergetelijke, flabbergastende, allesoverstijgende lunch van zo'n tien gangen. Nooit geweten dat brandnetel zo lekker is, al ga ik op korte termijn toch maar niet zelf de vijzel ter hande nemen. Tijdens mijn autorit terug naar Tilburg moeten mijn medeweggebruikers zich afgevraagd hebben tegen welk spook ik zo vriendelijk zat te lachen, want het lukte me maar niet die smile van mijn gezicht te krijgen.

Nu we een paar dagen verder zijn en ik langzaamaan een start heb gemaakt met de opdracht, begin ik 'm toch wel een beetje te knijpen. Wat nou als ik niet goed genoeg ben? Dan knikkeren me ze zo weer buiten. Zeker weten dat ze niet zolang naar mijn kwaliteiten gaan zoeken als dat ze geexperimenteerd hebben met die brandnetel. Noop, dit keer moet ik het zelf doen en bewijzen dat ik op mijn vlak net zo crea ben. Dus leg ik de lat voor mezelf megahoog en denk ik bij elke blik in de spiegel aan de geweldige kans die ik heb gekregen. En ik ga het 'm flikken! All credits for this assignment go to Lawless & Lotski!