Alweer even niet gelogd, wat betekent dat ik heb genoten van een paar vrije dagen. Vanzelfsprekend is alles vanaf gisteren in een sneltreinvaart verder gegaan, dus in de avonduurtjes moet ik hard doorwerken om de deadlines van volgende week te halen. Omdat er een spinningamarathon in het vooruitschiet ligt (zaterdag a.s.) weet ik dat er dan weinig van werken zal komen. En omdat dat ook wat training vergt, heb ik vanmiddag een uurtje vrij gepakt om nog even te cyclen. Dus nu zit ik achter de computer met zodadelijk Oranje op de achtergrond.

Vandaag ben ik op pad geweest voor een vrij redactie-item. En dat is altijd leuk! Dit keer had ik een biologische aspergeboer uitgekozen in een pittoresk dorpje in ons mooie Brabant. Ik weet niet of ik nou zo ontzettend kneuterig ben, maar ik kreeg daar een oprecht warm gevoel van binnen. Jonge mensen met een hart voor de natuur en de ambitie om echt wat te veranderen. Geen starre wereldverbeteraars met geitewollensokken en brandnetelthee, maar een hip stel met drie jonge kids, een missie en een mening. En dan al die beesten! Geiten, kippen, paarden en een kudde jonge Limousinkoeien die ik zo in mijn achtertuin zou willen hebben.

Aan de tafel in de keuken met ouderwets fornuis en echte boerenitems, gaf moeder de borst aan haar twee weken oude zoon, terwijl ze samen met haar man vertelde over het wel en wee van de bioboer. Je staat er niet zo bij stil als je bij Appie Happie in de schappen kijkt. Of ik tot vandaag thuiskwam met biologische groenten of niet, was een kwestie van willekeur. Maar vanaf vandaag zal dat anders zijn. Wat je weet, deert je...