Na een week waarin ik met moeite uit mijn bed kon komen, er niks uit mijn pen kwam en ik uitkeek naar het weekend, is er een week van mega-energie gekomen. Niks geen Red Bull om wakker te worden, geen As The World Turns als opwarmertje voor een half dagje werken. Zou het met Frits, Henk en Jan te maken hebben?

Het is zeker dat ik ze gemist heb. Frits en Henk als kiespijn, maar Jan met pijn in mijn hart. Hij moet nog wat in vorm komen, wat dat betreft is hij een oude locomotief die wat aanlooptijd nodig heeft om met volle vaart te kunnen knallen. Nog een beetje mat, met hier en daar wat nieuwe rimpels (ja, ik ken ze op mijn duimpje) is hij er in ieder geval weer en dat doet me deugd.

Met al die energie en werklust komt alleen wel het probleem dat ik 's avonds behoorlijk afgepeigerd ben, vooral als ik ook een spinningles, een extra opdracht of een etentje niet heb kunnen weigeren. Maar wat is nou beter dan in slaap sukkelen met Jan op de achtergrond? Ik hoop echt dat er ooit nog eens een remake komt van de Surpriseshow en dat iemand dan nog heeft onthouden wat ik dan zou wensen...