De laatste zaterdagavond van februari was geslaagd. De laatste zondag is iets minder, iets waarvoor die zaterdagavond verantwoordelijk is. Het was aardig koud en dus kwam het niet van kroeghoppen. Je kan nog zoveel gedronken hebben, het bestaat gewoon niet dat de kou van vannacht daar niet doorheen kwam. Le Clochard was wederom eindstation voor de avond die zich vooral afspeelde bij No. 7. De terugweg naar huis heb ik half lopend afgelegd, in ieder geval tot het einde van de Spoorlaan. Stiekem best een eindje en daarom besloten we om toen toch maar een taxi te nemen. Ik denk wel dat die wandeling heeft voorkomen dat ik koppijn zou krijgen, want mijn kater kenmerkt zich nu voornamelijk door een slap en doelloos gevoel.

Dat ik echt heel stom bezig was, bleek al tijdens een vaag lolly-uitwisselingsprogramma in Clochard. Iemand (ik noem geen namen, want die weet ik niet) heeft echt knoerhard aan het stokje van mijn limoenlolly lopen trekken, met als resultaat dat mijn lip half open ligt en mijn tanden ook niet echt goed aanvoelen. Zoals je soms weleens hebt als je een zure appel hebt gegeten, 't lijkt alsof het bovenste laagje eraf is. En toen ik rond de middag uit mijn bedje kwam, bleek ook nog eens dat mijn voordeur openstond. Ik word roekeloos van drank.