Ooit gehoord van de roltrap-pitch? Ikke niet tot vanmiddag. Misschien dom, misschien ook niet. Ik werd aardig voor het blok gezet, zoals me nog niet eerder gebeurde in een saai en ogenschijnlijk makkelijk, zakelijk gesprek. Bij meneer de makelaar stelde ik de vraag of hij met een vast communicatiebureau werkte. Het antwoord: 'hmm, ja, nee.' Duidelijk! Dus vervolgde ik op m'n gemakje mijn verhaal en vertelde ik meneer de makelaar wat ik allemaal doe. En toen kwam DE vraag: 'Waarom zou ik voor jou moeten kiezen?'

* Omdat ik goede teksten schrijf
* Omdat ik me goed kan inleven in de doelgroep
* Omdat bij mij creativiteit niet ten koste gaat van professionaliteit

Ik werd behoorlijk overrompeld en voelde a la minute dat dit een test was. En daar ging ik, 100 kilometer per uur het dal in, meegesleurd door dit besef. Bovenstaand antwoord is natuurlijk niet heel errug onderscheidend, moet ik toegeven. En toen kwam dus de vraag of ik weleens gehoord had van de roltrap-pitch.
Nou, het zit dus zo. Je probeert al maandenlang de directeur van een groot bedrijf (meneer de makelaar noemde Unilever of Ahold) te pakken te krijgen, om een afspraak met hem te maken en hem te overtuigen van je kwaliteiten. Tuurlijk een druk bezet typetje en zwaar onbereikbaar. Wat wil? Loopt ie op zaterdagmiddag in de plaatselijke Bijenkorf! Hij gaat tegelijk met je de roltrap op en je hebt de beperkte lengte van de roltrap om hem te overtuigen. En ik had volgens meneer de makelaar de roltrap-pitch dus niet doorstaan. Deed me herinneren aan een keer dat ik vastzat met mijn veter in de roltrap. Ik was bijna boven toen hij vast ging zitten in het gootje en terwijl ik hoopte dat hij boven vanzelf los zou gaan, struikelde ik als een dwaas de sportafdeling van de V&D binnen. De komende dagen ga ik dus strategisch aan de slag met mijn sterke punten en hoe ik die het beste in 30 seconden kan formuleren. Zeker weten dat ik niet nog een keer over mezelf struikel.