Mijn lieve Tommie is morgen al een week van huis. Ik begrijp er werkelijk helemaal niks van. Is hij boos op me omdat ik zonodig moest verhuizen naar een straat waar de auto's doorheen racen? Was hij de zakjes Whiskas beu? Of frustreerde het hem dat hij het huis moest delen met twee andere heren? Vanavond hebben we weer een paar honderd briefjes in de bus gedaan bij onze wijkgenoten. En iedereen doet echt z'n best om hem te helpen vinden. Maar hoe lang is het nog reeel om hem terug te verwachten? De een vertelt een verhaal over een kat die na twee weken nog terugkwam, de volgende na een maand of drie. Maar aangezien het nu al voelt alsof hij een jaar weg is, durf ik die verhalen niet te geloven. Wat nou als ie helemaal alleen ergens in een gat gevallen is en ligt te wachten op zijn dood? Of als hij de weg is kwijtgeraakt en tussen de maisvelden loopt, op zoek naar iets wat lijkt op een weg? Of is opgesloten door een zogenaamde kattenvriend die zelf ook al jaren zo'n lief beestje wilde hebben? Tommie, het spijt me echt heel erg van al die dingen die ik misschien niet goed heb gedaan. Maar kom je dan alsjeblieft nu naar huis? Er wacht verse melk en gerookte zalm op je...