Nu ik toch bezig ben, kan ik nog wel wat extra mededelingen doen. De mogelijkheid om te reageren op mijn logs, heb ik even uitgezet. In de afgelopen maand werden er maar liefst 17.000 anonieme posts gedaan. En believe me, dat waren niet allemaal vrienden! Dus commentaar, spam en interviewaanvragen mogen rechtstreeks naar info@mirke.nl.

Waar het om gaat is de blunder van de dag. Ik had vanochtend in Delft een interview met Jos en Willy. Althans, zo mailde mijn opdrachtgever. Jos en Willy deelden een achternaam en dus was ik benieuwd hoe de verhoudingen lagen. Waren het twee broers, twee zussen misschien, broer en zus, zus en broer? Was Jos de man van Willy of Willy de man van Jos? Of misschien was Jos wel een omgebouwde man of Willy een omgebouwde vrouw? Kortom, er zou een potje worteltrekken nodig zijn om te berekenen welke mogelijkheden er allemaal waren.

Om het ijs te breken leek het me leuk om mijn onzekerheid over hun relatie met een grapje aan te snijden. Ik zei dat ik gevoelsmatig had verwacht dat ik twee broers zou treffen. Oeps, daar raakte ik een verkeerde snaar. Willy bleek Winy te heten en reageerde nogal aangebrand. Jos daarentegen vond het wel een goede grap en beaamde dat ze zo voor zijn broer door kon gaan. Vervolgens maakte hij het nog erger door te zeggen dat ze ooit zijn broer was. Ik wist me geen raad meer, keek Winy in het gezicht en zag inderdaad wat mannelijke trekjes. Waarom had ze dan ook stekeltjes en een zware stem? Ik was even compleet de weg kwijt, durfde niet meer door te vragen. Ik liet die situatie maar zoals hij was en begon mijn interview. Toen de heren buiten op de foto gingen en Winy weigerde, greep ik mijn kans. Ik besloot het serieus aan te pakken en ze bevestigde hun huwelijk. Niks geen travestiet of transseksueel. Gewoon een echtgenoot met sadistische humor.

Ik besloot mijn laatste vraag in de groep te gooien. Wat zouden ze gaan doen nu de zaak werd verkocht? Samen genieten? Leek mij een positieve afsluiter. Helaas, deze ochtend zou het niet meer goedkomen. Winy had duidelijk zin in de lange vakantie die voor de deur stond. Jos daarentegen keek uit naar de tijd na de reis op hun 8 hectare grote landgoed in Friesland. Op dat appartement in Spanje waren ze tenslotte de hele dag aan elkaar overgeleverd. Terug in Friesland kon hij weer vluchten en zijn eigen plan trekken. Dagenlang lekker alleen door de weilanden banjeren. Wat een tragedie! Je bedrijf verkopen en dan blijven zitten met enkel een zak geld en een zak van een vent.