Het volkslied schalt al door de speakers. Nederlands sappigste elf spelen nu de halve EK-finale in het rotsenstadion in Portugal. Tot nu toe was ik nog niet zo in de stemming. Leuk dat WK, maar ik heb nog zoveel andere dingen te doen. Nog niet schuiven met zonneschermen en parasols om de zon uit de tv te krijgen, nog niet op het puntje van de tuinstoel met een smeulende barbecue op de achtergrond, nog geen zweethandjes en kippenvel of duwende dronken pubers in een volle kroeg.

Het kan aan mij liggen, maar bij een groot voetbaltoernooi hoort ook zon. Was het tijdens Frankrijk niet meer dan behaaglijk en was het tijdens Portugal niet gewoon heet? Misschien lag dat aan de kokende temperaturen in onze huiskamer, maar voor mijn gevoel drukt het weer de voorpret en laat de opwarming van de aarde ons in de steek op een moment dat we het het hardst nodig hebben.

De 1-0 is nu gevallen. Laat de grommende jonge leeuwen weer eens het goede voorbeeld geven voor de miauwende oude rotten uit het vak. Tot ziens in Duitsland. Of in Rundhausen, om eerlijk te zijn. En de foto: dat pak wil ik hebben! Daar heb je een leven lang plezier van... Ik moet alleen nog even overleggen met mijn legioen.