Af en toe maak ik dingen mee die echt te vreemd voor woorden zijn. Mijn eerdere log behoeft wellicht wat toelichting. Bij deze.

VVK's vriendin deed voor school een onderzoek naar weblogs. Op Hyves kwam ze toevalligerwijs op mijn pagina, klikte door naar mijn log en realiseerde zich dat ze mij ooit eerder had gezien. In d'n Verket natuurlijk, waar ik dat amateurtoneelstuk had opgevoerd. Ze begon te lezen, las wat meer en kreeg toen ongetwijfeld een gevoel dat leek op het mijne toen ik vernam dat VVK me al die tijd in het (k)ootje had genomen.

Terwijl ik al die tijd dacht dat zij mij anoniem zat te bellen en te stalken, had VVK nog steeds volgehouden dat ik superhard aan zijn communicatieopdracht zat te werken. Zoveel werk, nachten niet geslapen, ingewikkelde case, diepgaande problematieken en complexe afwegingen tussen rendabele alternatieven. Zo moet hij het ongeveer gezegd hebben lijkt me, want lullen kan ie als de beste.

De route naar mijn telefoonnummer moet niet al te lang geweest zijn, ze vond het tijd voor een verhelderend gesprek. Dan heb je lef, ofnie? Ik had verwacht dat ze zou gaan razen en tieren (ik vergelijk altijd iedereen met mezelf) maar ze was superaardig en bijzonder rustig. Alsof de troebele vijver ineens helder was geworden of de hemel openbrak. Feitelijk had ik niet veel boeiends te melden, ik zou liegen als ik zou zeggen dat we maanden hebben lopen rotzooien achter haar rug om. Onzin, maar wat er speelde en gezegd is loog er niet om. De enige die loog, was hij.

En nu heb ik dus een rotgevoel, want mede door wat ik gezegd heb is er nu misschien wel een relatie naar de klote. Tot een maand ofzo terug had ik niets liever gewild, dan was de kans groter dat ie ooit van mij zou zijn. Toen had ik hem namelijk nog niet door, het kwartje was nog niet gevallen. Laten we hopen dat er ergens nog iemand een kwartje (of dubbeltje) heeft bewaard en dit even aflevert bij VVK's vriendin. Dan is ook zij snel van haar rotgevoel verlost. Ook zij verdient namelijk beter.