Vroeger, toen ik net ontdekte dat ik van schrijven hield, wilde ik voor de glossy's werken. Ik bedacht allerlei tactieken en strategieën om mijn doel te bereiken, maar al snel bleek dat het maar moeilijk is om bij het grote, grijze Sanoma een voet tussen de deur te krijgen. Toen ik leerde wat schrijven echt inhoudt en hoe hard je moet werken om iets naar eigen tevredenheid op papier te krijgen, ging ik me ook verdiepen in de werkelijke kwaliteiten van mijn collega-schrijvers. En ik kwam er al snel achter dat bij de glossy's niet veel bijster intelligente types huizen. Ze glanzen misschien van buiten, van binnen zijn ze zo mat als geblondeerd haar dat groen is geworden. Zo nu en dan blijf ik het toch proberen, ik koop een Cosmo of een Elle en zetel me op de bank. Drama! Geen fatsoenlijke zinnen, gefrustreerd geschreeuw in de ruimte en roze wolken van gebakken lucht. Don't get me wrong, ik heb niks tegen mode en vergaap me graag aan de looks op
Style.com.
Nu is er (in de tijd van herhalingen op tv) ook nog een nieuw programma op RTL4 opgestaan, genaamd Glamour. Daar strijden acht 'modechicks' om een plaatsje in de moderedactie van het nieuwe blad
Glamour. Alsof we nog een nieuw blad nodig hebben... En ook nog een nieuwe Fiona Hering? Het mag duidelijk zijn dat geen enkele serieuze journalist met passie voor de pen gaat voor die baan. Het is maar goed dat we
Linda nog hebben, want daarvoor zou ik nu mijn slaapzak en thermoskan inpakken en weken voor de deur gaan liggen in de hoop een zinnetje te mogen pennen in haar magazine. En zo blijkt maar weer eens dat de uitzondering de regel bevestigt.
Ik ben al weken in een literatuurmood. Vanavond begin ik in Jane Austens 'Emma'. How glossy! Bovenstaande Prada ga ik overigens vintage aanschaffen over een jaar of vijf. Dan issie nog hipper (zei het Esprit, DEPT, Replay en H&M meisje).
Comments
Alvast mijn excuses voor mijn schrijfstyle. Ik ben dan ook geen prof zoals de andere mensen hier.
Volgens mij ben jij ook iemand die zich druk kan maken over spelfouten van andere mensen of heb ik het dan mis?
Dat klopt ten dele. Er zijn ingewikkelde constructies en spellingen in het Nederlands die veel mensen fout doen en ook niet voor de hand liggen. Maar er zijn ook van die fouten die gewoon dom en slordig zijn, dat is echt sad! Vooral bij documenten die tot in de puntjes verzorgd moeten zijn... Hier op mijn weblog mag alles neergedonderd worden, ik erger me aan niets!!!
Niemand neemt tegenwoordig meer de tijd om rustig iets terug te lezen. Zo is de maatschappij nu eenmaal. Als ik het schrijf met een d i.p.v. een t snappen ze het toch wel.
Dat klopt ja... Maar dan denken ze wel dat je dom of lui bent. Tenminste, ikke meestal in zo'n geval!
vaak valt het mensen nieteens op. Ook ik lees ik vaak zat overheen. De mensen worden lui.
Maar inderdaad als het te erg gaat worden dan ga je je er wel aan ergeren.
Ach, wat zijn fouten? En ja, ik ben ook lui. Kan niet anders zeggen. Het is maar net waar je goed in bent. Een tuinman ergert zich ongetwijfeld aan mijn tuin, terwijl ik denk dat ik 'm goed bij houd. En een huismoeder stoort zich zeker aan mijn huishoudelijke kwaliteiten, terwijl ik denk dat ik het goed doe. Pff, wat maakt het uit! je kan niet alles goed doen, toch???
Gelukkig niet. Anders waren de meeste mensen werkloos.
Dan moesten wij al het werk doen! ;-)
Add Comment