Midden in de zomer bekruipt mij een intens verlangen. Ik heb zin in lange avonden, kaarslicht dat schimmen op de muur brengt, zelfgemaakte stamppot, lichtjes in de buxus hangen, aftandse sloffen dragen, de poes zien springen om sneeuw te ontwijken, de vrieskou na intensief sporten, tintelende vingers na het boodschappen doen, 's morgens vroeg verkleumd de achterruitverwarming aanzetten, schaatsen, zaterdagnacht vernikkelen bij de taxistandplaats op de Heuvel, rennen naar het berghok om iets uit de vriezer te halen, decemberkadootjes bedenken, met dikke sokken op bank, de geur van dennenaalden, dertig keer per dag Labello smeren, Home Alone of Serendipity kijken, de auto ontdoen van zijn zoutlaag, kruik in bed, tuincentra afstruinen voor nieuwe kerstballen, bloemen op de ruiten, 's nachts niet naar de wc willen van de kou, onverwachte witte ochtenden, warme chocomel drinken tijdens een donkere koopavond, het ijs breken zodat de beesten weer kunnen drinken, de verwarming niet lager zetten dan 16, het buitenkraantje aftappen, skien, de stoep schoonvegen zodat de oudjes niet vallen, naar de dierenwinkel om vogelvoer te halen, aftellen naar kerstmis en nieuwjaar. Hoe lang nog?