Vanavond at ik een lekkere maaltijdsalade met krulsla, garnalen, taugé, zoete chilisaus, een teentje knoflook, een drupje oestersaus en knoflookcroutons. Daarbij bakte ik een afbakbrood van Albert Heijn en nam ik toch wat kruidenboter. En dat zelfs terwijl ik al voor negentig procent besloten had om maar niet te gaan sporten. Moe, vol hoofd, te lege maag en te zere kuiten. Lamaar dus... Tijdens The Bold & The Beautiful zat ik met een Alessi slabowl, een glas kraanwater, mijn nieuwe Replaybroek, Magschoenen en de afstandbediening van mijn Philipstelevisie op mijn hoekbank die tegenwoordig meer fans heeft dan Chris Zeegers. Ik surfte naar Bol.com omdat ik het fotoboek 'Oscar Night' van Vanity Fair zonder bedenking aan mijn Billy boekenkast wilde toevoegen. Wie weet dat ik zelf ook nog wel eens de kans krijg om als CEO tijdens de pre-beursgang party een avondje rond te paraderen in een stunning John Galliano, onvervalste Chanel of een dazzling Viktor & Rolf. Dromen moet kunnen. Ik douchte meer dan twintig minuten, verzorgde mijn haar met een professional hairmask en smeerde mijn lijf in met huidverstevigende bodylotion van 15 Euro per pot(je). Op mijn gezicht alvast een anti-rimpel nachtcrème van minstens zoveel. Ik hees me in mijn pretty-in-pink badjas van Benetton, zette de ventilator aan, gaf de kat een blikje zalmmousse en pakte een boek.

Zesentwintig dagen geleden zat ik met rillingen voor de televisie, Live8. Ik ben niet zo'n type voor massahysterie, maar omdat ik ooit een keer in Afrika was en letterlijk in de sloppenwijken op de thee ging, doet het me altijd wat. Je kunt het niet meer vergeten. En ik zou ook niet willen. Had ik al gezegd dat er een paar mensen in Niger honger hebben? Het paste niet meer in het nieuws, want er is een spaceshuttle kapot.