Zo. Lekker een midweekje ertussenuit. FF niks doen. Tenminste, niks zinvols. Alleen wandelen, kijken, eten en slapen. En zitten op een vliegveld, maar dat zat initieel niet in de reis inbegrepen. Om een lang verhaal kort te maken: Rome is geweldig. Druk, warm, verhit, wakker, knus, schattig, werelds en dus meer dan de moeite waard. Zie hier de pics!
Niks mis met strategisch budgetdenken... Voor de zekerheid nog wel zelf even wat schroeven in de cabine aangedraaid met het gereedschap uit mijn naaisetje.
Godsdienstwaanzin is nooit goed. Ook niet in het Westen. Wij pakten de korte route. Gewoon niet omkijken, dan zie je nooit of de rest van de rij boos is. Zag jij daar nou een duiveltje op mijn schouder zitten?
De Mount Everest beklimmen is er niks bij. Geef mij even een cola hier boven op de toren van de Sint Pieter. Zowaar stond er een premixmachine. Tegenwoordig is niemand meer vies van een beetje commercie.
Naar sommige dingen moet je alleen maar kijken...
Of je vraagt een van de duizenden Chinezen om een foto van je te maken. Sonysucces gegarandeerd.
En dan nog even een wens doen bij de Trevi Fontein. Foto wederom bij een Chinees geritseld. Die uitgekomen wens laat voorlopig nog even op zich wachten, zo blijkt.
Hartstikke leuk die trappen, maar ik geloof het dit keer wel. Ze lopen ongetwijfeld geweldig fijn op satijnen pantoffeltjes.
Chills in de hills. Ons niet bewust van het onheil dat op ons afstevende. Paspoort kwijt? Nee, toch niet. Verkeerd retourticket geboekt? Jazeker!